افراد با یکدیگر فرق دارند و در مقابل اضطراب یا فشار روانی واکنش های متفاوتی از خود نشان می دهند و به علت تفاوت افراد تأثیرپذیری انها نیز از تنش متفاوت است هر کس در بدن و اعضای خود نقطه یا محلی دارد که نسبت به فشار و اضطراب حساس است و در مقابل ان واکنش نشان می دهد این نقطه در بعضی اشخاص تارهای صوتی انهاست در بعضی دیگر معده، کمر... وقتی تارهای صوتی بیش از اندازه کشیده شوند لکنت ایجاد می شود.
اگر چه یک تجربه اسیب زا یا واقعه تنش زا می تواند اغازگر لکنت باشد اما خود واقعی نمی تواند علت ان باشد واقعه اسیب زا یکی از عواملی است که اغازگر واکنش فیزیولوژیکی می شود و تکلم بدون لکنت را مختل می کند.
توجه به این نکته مهم است که انقباض ماهیچه ای که موجب لکنت می شود صرفا به جنبه منفی اضطراب مربوط نمی شود وقتی کودک هیجان زده یا خوشحال باشد باز همان انقباض ماهیچه ای اتفاق می افتد. لکنت هم در مواقع شادی مانند جشن تولد یا مناسبت های ویژه ایجاد می شود و هم در موقعیت های منفی مانند زمانی که شخص تنبیه می شود در هر دو موقعیت هیجان یا عصبی بودن انقباض عضلات یکسان است.
بیشتر بخوانید
درمان لکنت و راهکارهایی برای کاهش علائمدر برنامه های درمانی موفق همراه با فراگیری مهارت جدید تکلم و استفاده از ان این رفتارها خودبه خود از بین می روند عقیده بر این است که این رفتارها بازتاب تنش و تقلای فرد برای صحبت کردن است وقتی تنش و تقلا فروکش کند انها نیز رفع می شوند.
برای انکه کودک در بزرگسالی فردی موفق شود باید معیارهای رفتار اجتماعی را یاد بگیرد البته اگر تنبیه شدید و افراطی باشد باید مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد با این حال کودک مبتلا به لکنت باید یاد بگیرد در شرایط تنشزا نیز مانند موقعیت های عاری از اضطراب روان صحبت کند بنابراین توصیه نمی کنم که معیارهای خانه که شبیه به معیارهای مدرسه و محیط اجتماعی و محیط کار اینده است نادیده گرفته شوند تأدیب و منضبط ساختن فرزندتان یکی از جنبه های مهم تربیت است که به صرف وجود لکنت نمی توان از آن چشم پوشید.
اگر کودک در برنامه درمانی شرکت کرده باشد می تواند مسخره کردن دیگر آن را یک انگیزه فرض و استفاده از مهارت را اغاز کند اگر کودک درک صحیحی از علت مشکل خود پیدا کند روبر رو شدن با رفتار نسنجیده دیگران اسان تر می شود اگر اعتماد به نفس یا احساس خودارزشمندی کودک ضعیف باشد، برخورد در این موقعیت ها برای او دشوار می شود پاسخ به این سؤال دشوار است زیرا هر فرد شخصیت متفاوت و منحصربه فرد خود را دارد و در مقابل تمسخر و انتقاد به روش خاص خود برخورد می کند با شناختی که از فرزند خود و روش پاسخ گویی او در این موارد دارید باید راهکار و راهنمایی خود را به انچه فکر می کنید برای او بهتر است تعدیل کنید.
از انجا که ماهیت مشکل به علت انقباض عضلانی در نقطه ای خاص در بدن است و این کانون انقباض به ندرت با بلوغ و بزرگ شدن تغییر می کند معمولا این مشکل به مرور زمان از بین نمی رود اما اگر لکنت بخش طبیعی رشد تکلم و گویایی باشد احتمال از بین رفتن تدریجی آن بیشتر است.
اگر در مراحل اولیه شناخت صحیحی از مشکل به دست اید و مهارت های کنترل لکنت فراگرفته شوند کودک در روابط اینده خود دچار اضطراب و سرخوردگی نخواهد شد برخورد صحیح با مشکل لکنت مانع از شکل گیری رفتارهایی می شود که لکنت او را وخیم تر می کند.
هرچه عوامل تنش زا کمتر باشد لکنت نیز کمتر می شود اما با تشدید تنش و اضطراب دوباره لکنت بازمی گردد عوامل خارجی که می توانند به ایجاد اضطراب کمک کنند نیز باید کنترل شوند مانند مصرف قند یا شکر شکلات کافئین و بعضی از افزودنیهای غذایی ورزش ایروبیک روش مناسبی برای کاهش فشار عصبی است و غیرمستقیم به بهبود لکنت کمک می کند.
این دو عامل تأثیر زیادی بر لکنت دارند وقتی بدن خسته یا بیمار باشد نمی تواند مانند حالت طبیعی کار کند معمولا تحت این شرایط لکنت بیشتر می شود و با برطرف شدن انها تکلم بهبود پیدا می کند.
اگر مشکل در مراحل اولیه باشد معمولا والدین می توانند با موفقیت به فرزندشان کمک کنند کسب اگاهی از متخصص و کار با کودک و درمانگر تأثیر بسزایی در بهبود لکنت دارد اگر کودک از کار کردن با والدین سر باز زند یا اضطراب شدیدتری در کار باشد بهره گیری از کمک تخصصی برای دستیابی به برنامه درمانی مناسب ضروری است اما برنامه درمانی هر چه باشد شرکت والدین در ان ضرروری است.
بیشتر بخوانید
تمرینات لکنت زباناز انجا که مهارت های کنترل لکنت امری اکتسابی است که با اموزش حاصل می شوند و بخشی از رفتار طبیعی مردم عادی نیست ازاین رو در موقعیت های روزمره تقویت و تثبیت نمی شوند بنابراین مهارت ها و عادات جدید در محیط معمولی به سهولت ضعیف می شوند افراد مبتلا به لکنت باید مانند قهرمان های ورزشی برای تقویت مهارت های خود مرتب تمرین کنند و برای حفظ و اطمینان از اثربخشی مهارت های خود تمرین روزانه را به نحوی دنبال کنند.
اگر فرزندتان مهارت جدیدی را که بتواند جایگزین الگوی لکنت شود نیاموخته باشد قطع کردن صحبت او واقعا باعث سر سرخوردگی او می شود اگر او نداند چگونه باید مشکلش را اصلاح کند نمی تواند تغییری دائمی در الگوی صحبت کردنش به وجود اورد اگر مهارت جدید در او به صورت عادت در نیامده باشد ناگزیر نمی تواند لکنت خود را کنترل کند وقتی فرزندتان هنگام حرف زدن گیر و اصوات و کلمات را تکرار می کند و خود از ان اگاه است اجازه دهید بداند که شما مشکل او را درک می کنید و به او کمک خواهید کرد.
برای کمک به دیگران اطلاعات مربوط به لکنت را در اختیار انها قرار دهید از تلاش انها برای بهبود تکلمشان حمایت کنید و یاد داشته باشید که صحبت کردن هر روزه بدون لکنت برای اکثر اشخاص مبتلا به لکنت اسان نیست و مستلزم هشیاری و کنترل دائم خود است انها را تشویق کنید در صدد چاره جویی باشند و حتی اگر در گذشته همین کار را کرده باشند پیشرفت هایی که در درمان لکنت صورت گرفته است بسیار موفقیت امیزتر از برنامه های درمانی گذشته است.
اکثر افرادی که من با انها مصاحبه کردم احساس می کنند بهترین کار این است که شنونده حوصله به خرج دهد تا خود انها صحبتشان را تمام کنند انها دوست ندارند دیگران صحبت و نظرات انها را کامل کنند اگرچه این کار برای شخص مبتلا به لکنت دشوار است و شنونده را معذب می سازد اما بهتر است شنونده با سکوت صبوری گوش کند.
اگاهی دادن اهمیت فراوانی دارد درست همان اطلاعات به دست امده ای را که درباره علل لکنت در اختیار اعضای خانواده قرار می دهید و اموزگار فرزند خود نیز در میان بگذارید و او را نیز وارد جریان درمان کنید وقتی فرزندتان در ابتدای یادگیری مهارت جدید است ممکن است نتواند ان را در تمام موقعیت هایی که در مدرسه برای صحبت کردن پیش می اید به کار ببرد اما وقتی مهارت و اعتماد به نفس کودکتان بیشتر می شود می توان تکالیف شفاهی بیشتری به عهده او گذاشت مانند گزارش شفاهی یا کنفرانس های کلاسی کمکی را که اموزگار می تواند در این زمینه به شما بکند در نظر داشته باشید.