معمولا وقتی کودک دچار لکنت می شود به والدین توصیه می گردد که اضطراب یا تنش را در خانه کاهش دهند موردی که باید با دقت به ان توجه کرد روش های انضباطی در نظر گرفته شده برای کودک است بی تردید اعمال مقررات و ایجاد انضباط هم برای والدین و هم برای کودک امری تنش زاست.
به نظر روان شناسان تأدیب و منضبط ساختن کودک می تواند از شش ماهگی شروع شود. متخصصان و روانشناسان ضوابط را تعیین می کنند و والدین افراد خانواده را ترغیب و پیروی از انها می کنند تا طفل زندگی شاد و راحتی با والدین خود داشته باشد این مهم تعیین حدود نام دارد. روانشناسان اصرار دارند که والدین بدانند منضبط ساختن کودک اساسا به معنی تنبیه یا مجازات کودک نیست بلکه هدف این است که به او کمک کنیم تا معیارهای والدین را بپذیرد و از ان خود کند.
اگر قرار باشد حدی تعیین شود کودکان نمی توانند خود این کار را انجام دهند و به راهنمایی بزرگترها نیاز دارند معمولا مشاهده می شود که بد رفتاری کودکان برای جلب توجه والدین است البته اگر به اندازه کافی و به روشی صحیح به انها توجه کنیم نیازی به بدرفتاری نمی ماند توجه کافی و مثبت تصور از کودک خود را تقویت می کند و موارد غیرضروری لکنت را از بین می برد.
وقتی والدین در پیروی از حدود انضباطی از سوی فرند خود با تنش زیاد موجه می شوند توصیه می شود از راهکار مفید وقفه استفاده کنند به نظر روان شناسان این راهکار هم برای والدین مفید است و هم برای کودک در این روش کودک را به اتاقش می فرستیم یا وادار می کنیم مدتی رو یک صندلی بنشیند یا گاه خود را از موقعیت کنار می کشیم. این کار مانع بگومگوهای طولانی و درگیری می شود و گاه به فرونشاندن تنش کمک می کند. والدین نباید از منضبط ساختن و تأدیب فرزند خود غفلت کنند چون ایجاد یک محیط عاری از تنش برای رویارویی با دنیای واقعی خارج از منزل کافی نیست این نکته حائز اهمیت است که به کودک کمک کنید حدود را بشناسد و در محیط های تنش های گوناگون بدون لکنت برخورد کند بعضی از این محیط ها شامل موقعیت های ناخوشایندی است که گاه در خانه به وجود می اید و کنار امدن با آن نیازمند ادب و خویشتن داری است.
بیشتر بخوانید
تمرینات لکنت زبانعوامل تشدیدکننده اضطراب لکنت را هم تشدید می کنند تغییر و پیشامدهای زندگی اولین عوامل اضطراب هستند که اغلب خارج از کنترل و اجتناب ناپذیرند وقایع تنش زا اسیب های روانی زیادی وجود دارند که تأثیر منفی بر لکنت کودک می گذارند در تمام این موارد توجه به این نکته مهم است که این خود واقعه نیست که موجب لکنت می شود بلکه فشار و اضطراب ایجادشده در پاسخ به این پیشامد است که موجب لکنت می گردد.
وقتی والدین از وقایع اسیب زایی که بر فرزندشان تأثیر منفی گذاشته صحبت می کنند نگرانی زیادی از خود نشان می دهند زیرا تا حدی خود را در این پیشامدها و اسیب های وارده بر فرزندشان مقصر می دانند و اغلب لکنت را به یک پیشامد واقعی نسبت می دهند. معمولا وقتی میخواهیم مشکلی را حل کنیم سعی می کنیم رابطه علت و معلولی بین وقایع پیدا کنیم تا راحت تر بتوانیم با ان کنار بیایم به خصوص اگر مشکل ناشناخته و درک ان دشوار باشد این موضوع در مورد لکنت نیز صادق است. در زندگی پیشامدهای زیادی می تواند موجب اضطراب شود که مشکل لکنت را وخیم تر کند از میان این پیشامدها می توان به تولد نوزاد جدید، بازگشت مادر به کار، بستری شدن کودک، فقدان یکی از اعضای نزدیک خانواده یا هر شرایطی که تغییر و تزلزل ایجاد کند اشاره کرد این وقایع یا خود اغازگر لکنت هستند یا موجب وخامت لکنت می شوند.
درک، صبوری و توجه بیشتر به کودک در این دوران دشوار تا حدی به تخفیف و اضطراب کمک می کند اگرچه دوره لکنت هم برای والدین و هم برای کودک دشوار است ولی درک و شکیبایی بیشتر از سوی والدین مانع از تأثیر منفی ماندگار پس از گذشت این دوره است وخامت لکنت در مدرسه را نباید با نگرانی مشاهده کرد افزایش تعداد جلسات تمرین و تشویق بیشتر در قبال استفاده از مهارت جدید حداقل به حفظ روند یادگیری موجود کمک می کند پس از رفع نگرانی ها تمرکز بر تامین و استفاده از مهارت جدید برای کودک اسان تر می شود.
طلاق یکی از وقایع بزرگی است که زندگی تمام اعضای خانواده را دستخوش تغییر می کند و بخصوص برای کودکان اضطراب اورتر است به نظر متخصصان کودک طلاق عاطفی که قبل از طلاق قانونی اتفاق می افتد بیشتر به کودک اسیب می رسانند در جریان طلاق زندگی افراد زیادی در هم می شکنند والدین در جریان طلاق تحت فشار فوق العاده ای قرار دارند و مانند گذشته رفتار نمی کنند در این شرایط نمی توان از کودک انتظار داشت بهتر از والدین با اوضاع کنار بیایند به پیشنهاد روان شناسان اگر کودک به اندازه کافی بزرگ باشد والدین می توانند تجربه تلخ خود را با او در میان بگذارند. طرز برخورد رفتار والدین با مشکل طلاق به هر صورت که باشد کودک را فوق العاده تحت تاثیر قرار می دهد هر چه جو ارامتر باشد کودک کمتر احساس خطر می کند تمام کودکان صرف نظر از سنشان باید در این دوره دشوار مورد حمایت قرار بگیرند بنا به فرضیه های جدید روان شناسی در رشد کودک هیچ دوره یا سنی را نمی توان تعیین کرد که تحمل طلاق والدین برای او اسان تر باشد بنابراین حفظ ارامش و ارتباط با کودک در این دوره در کاهش اضطراب تأثیر فوق العاده ای دارد و برعکس وجود تنش و اضطراب تأثیر منفی بر تکلم کودک می گذارد. علاوه بر طلاق تغییر در شیوه زندگی نیز باعث نگرانی های جدیدی برای کودک می شود هرچند در این دوره انتقالی والدین هم دچار همان نگرانی ها می شوند اما باید سعی کنند به فرزند خود بفهمانند که در این گونه شرایط نگرانی امری طبیعی است تصدیق این نکته که در این دوره صحبت کردن بدون لکنت کمی دشوارتر از گذشته است تا حدی از اضطراب او می کاهد و پس از سازگاری افراد خانواده با شیوه زندگی جدید دوباره از میزان لکنت کاسته می شود.
بیشتر بخوانید
نداشتن اعتماد به نفس
پیش بینی یک واقعه اضطراب اور تنش های معمول زندگی عادی و تنش جسمانی ناشی از صحبت کردن را تشدید می کند اضطراب قابل انتظار امری اکتسابی است و همان طورکه از اسمش پیداست از پیش بینی حادثه ای ناشی می شود که از وقوعش می ترسیم این نوع اضطراب با یاداوری لکنتی که در یک موقعیت خاص یا در برخورد با شخص خاصی رخ داده به وجود می اید شاید در واقعیت تصور کنیم که این خود محیط است که باعث اضطراب می شود اما در اصل یاداوری پی پیشامدی که قبلا در ان محیط اتفاق افتاده سبب بروز اضطراب می گردد. اگر لکنت در همان نوع از شرایط تکرار شود شخص با تنش و نگرانی بیشتری به ان واقعه نزدیک می شود درواقع این پیشامد همواره تلخی لکنت را به یاد او می اورد و از انجا که شخص دیگر نمی خواهد تجربه ی رنجور گذشته را تکرار کند پیش بینی رویارویی با تجربه ای مشابه به ایجاد اضطراب در فرد دامن می زند.
علاوه بر موقعیت هایی مانند صحبت کردن در کلاس درس یا حرف زدن با اقوام پیشامدها و افراد گوناگون نیز می توانند منشأ اضطراب باشند فرد مبتلا به لکنت ممکن است از اصوات یا کلمات خاصی نیز بترسد وقتی درباره این موضوع ازاین افراد سؤال می شود جواب می دهند که نمی توانند صداهای دشوار مانند ت یا د را ادا کنند یا اسم خود را بدون لکنت بگویند.
والدین اظهار می کنند که فرزندشان همواره در ادای حروفی مثل (پ ب د) دچار مشکل است ادای این حروف به عنوان عامل تنش زا تلقی شود اما واقعیت این است که وقتی کودک در حال ادای این حروف بوده اضطراب به نقطه اوج رسیده و مانعی در ادای کلمات ایجاد کرده است. والدین باید بدانند نقش اضطراب در ایجاد لکنت نقشی واسطه ای است اجتناب از فشار غیر ضروری و شناخت موقعیت های تنش زا به کودک کمک می کند تا بهتر بتواند با مشکل لکنت خود کنار بیاید والدین می توانند به کمک کمک کنند تا چنین موقعیت هایی را تشخیص دهد و بشناسد.