بهترین دکتر درمان لکنت زبان

موضوعات کلیدی آموزش به متخصصین و بهترین دکتر درمان لکنت زبان:

لکنت و اختلال گفتاری یک مشکل یک مشکل ارثی، ژنتیکی، مادرزادی و ذاتی نیست. لکنت یک مشکل ذهنی، روانی، ارتباطی و هیجانی است. لکنت ارتباطی با اندام های گفتاری سالم ندارد. لکنت زبان در مرکز توانمندسازی ذهن پرفسور تقی زاده قابل درمان حتمی و صد در صدی است به شرط انجام پروتکل های آموزشی و درمانی.

برای درمان لکنت زبان، بهترین دکتر درمان لکنت زبان کیست؟

اگر به دنبال درمان کامل، حتمی، قطعی و صد در صد و بدون بازگشت هستید،تنها راه درمان لکنت زبان مراجعه به مطب و کلینیک دکتر محمد احسان تقی زاده، متخصص، روانشناس و استاد دانشگاه است. اما اگر دنبال کنترل لکنت زبان می گردید، گفتار درمانی و سایر متخصصین مرتبط این کار را برای شما انجام می دهند.

توصیه هایی برای رعایت در خانه جهت درمان کودکان، نوجوانان، بزرگسالان دارای لکنت زبان:

افرادی که دارای لکنت زبان هستند و به مرکز درمان لکنت زبان دکتر تقی زاده مراجعه می کنند بر اساس بسته آموزشی و پروتکل درمانی بایستی تمرین هایی را در منزل و هر روز و شب انجام بدهند و همیشه و همه جا و با هرکسی، با تکنیک صحبت کنند و توصیه ها و رهنمودها و دستورات درمانی را که تجویز می شود،رعایت کنند.

جنبه هایی که باید بهترین دکتر درمان لکنت زبان به آنها توجه کرد، چیست؟

1. آسیب (چرخه شرطی شده لکنت یا لکنت ذهنی) با توانمندسازی ذهن
2. واکنش (چرخه ظاهری لکنت یا لکنت ظاهری) با توانمدسازی مهارت های گفتاری این مشکل حل خواهد شد
3. دگرگونی های دیدگاهی (تاثیر لکنت بر معیار،منطق،شخصبت،دیدگاه و...) با ارائه خدمات رواشناختی این تحول و تغییر ایجاد می شود
4. تاثیرگذاری بر نگرش،تفکر، جهت گیری فکری، نطام شناختی و عملکرد اجتماعی فرد با متدهای توانمندسازی ذهن ابن اهداف محقق خواهد شد

تشخیص اختلالات تولید زبان و بیان زبان توسط چه کسی انجام می شود و بهترین دکتر درمان لکنت زبان در این زمینه چه کسی است؟

در مرکز توانمندسازی ذهن،این تشخیص توسط دکتر تقی زاده انجام می پذیرد.افرادی که مشکل و اختلال زبان دارند به طور کلی مشکل دریافتی دارند یا مشکل بیانی. طبق DSM 5 آمریکا، ویژگی های تشخیصی اصلی اختلال زبان عبارتند از دشواری هایی در فراگیری و کاربرد زبان بر اثر نارسایی ها در فهم یا تولید واژگان، ساختار جمله و گفتمان نارسایی های زبان در ارتباط کلامی، نوشتاری یا زبان اشاره به مهارت های دریافتی و بیانی دارد. توانایی بیانی به تولید علائم آوایی، زبان بدن یا کلامی مربوط می شود، درحالی که توانایی دریافتی حاکی از فرایند دریافت و درک پیام های زبان است. مهارت های زبانی را باید هم از جنبه بیانی و هم دریافتی ارزیابی کرد، زیرا ممکن است از لحاظ شدت تفاوت داشته باشند. برای مثال امکان دارد زبان بیانی کسی به شدت مختل باشد درحالی که زبان دریافتی اش به هیچ وجه اشکالی نداشته باشد. اختلال زبان معمولا بر واژگان و دستور زبان تاثیر می گذارد و در نتیجه توانایی گفتمان را محدود می کند. احتمال دارد اولین واژه ها و عبارات انتظار باشد. جمله ها کوتاه تر، ساده تر و همراه با اشتباهات با دستوری به ویژه در افعال گذشته، باشد. کاستی ها در فهم زبان اغلب کمتر برآورده می شود، زیرا کودکان ممکن است از زمینه و موقعیت برای استنباط معنی به خوبی استفاده کنند. احتمال دارد مشکلاتی در واژه یابی، تعاریف کلامی متناسب با سن و فرهنگ وجود داشته باشد. مشکلات مشهود در این زمینه عبارتند از یادآوری کلمات و جمله های جدید در پیروی از دستورالعمل ها برای افزایش طول جمله ها، مشکلات در تکرار رشته های کلامی (برای مثال یادآوری شماره تلفن یا فهرست اقلامی که باید خریداری کند) و دشواری هایی در یادآوری توالی های آوایی جدید که برای یادگیری کلمات جدید اهمیت دارد. مشکلات در گفتمان به شکل افت توانایی ارائه اطلاعات مناسب درباره رویداد های مهم و بیان یک گزارش منسجم آشکار می شود. اختلال به شکل های زیر مشهود است : پایین بودن قابل ملاحظه و قابل سنجش این توانایی ها نسبت به آنچه از سن فرد مورد انتظار است و مزاحمت چشمگیر در پیشرفت تحصیلی، عملکر شغلی، ارتباط کارآمد یا اجتماعی شدن. تشخیص اختلال زبان از طریق مجموعه ای از اطلاعات مربوط به پیشینه فرد، مشاهده بالینی مستقیم در موقعیت های مختلف (خانه، مدرسه یا محل کار) و نمره های آزمون های توانایی زبانی هنجار شده ای که می توان برای برآورد شدت به کار برد انجام می شود.