لجبازی در کودکان

راهکارهایی جهت درمان و کنترل لجبازی در کودکان

1. مستقل بار آوردن کودک:
در برخورد کلی در زندگی باید طوری رفتار کرد که او بتواند در امور روزمره خود به طور مستقل و گاهی بدون نیاز به دیگران تصمیم بگیرد. البته فشارهای منفی را نباید در این خصوص وارد کرد بلکه باید با راهنمایی های به جا تذکر داد و روش های صحیح را به موقع به او آموزش داد.
2. کودک را تا حد امکان وادار به عجله و شتاب زدگی نکنیم:
معمولا خانواده ها در چند کار کودک را ناخواسته یا خواسته به عجله و شتاب زدگی وادار می کنند که بیشتر مواقع عدم آگاهی والدین در تشدید آنها دخالت مستقیم دارد از جمله چیزهایی که می توان در این رابطه یادآوری شد:

الف) حمام کردن: در دوران طفولیت عدم آشنایی والدین به خصوص مادر از مسائل تربیتی باعث می شود به جای فراهم آوردن محیطی شاد و مفرح هنگام استفاده از حمام،آن را به محیطی درد آور و وحشتناک برای او تبدیل می کند برای اینکار بهتر است اجازه بدهیم کودک ابتدا خوب بازی کند و در همان حال با شعرها و قصه های کودکانه شروع به شستن کنیم و ضمنا اجازه دهیم تا کودک اسباب بازی های خود به حمام بیاورد و با آنها مشغول بازی شود.
ب) مهمانی رفتن: همانطور که ما بزرگترها قبل از رفتن به مهمانی یا گردش نیاز داریم خود را آماده کنیم فرزندان ما هم نیاز داند که آماده شوند. البته نباز آنها با نیاز ما اندکی تفاوت دارد پس بهتر است زمان رفتن به مهمانی یا گردش را یک ساعت قبل از حرکت به کودک یادآور شویم تا بتواند با کمک بزرگترها آماده شود.
متاسفانه بعضی از والدین کمی قبل از حرکت به کودک می گویند آماده شود و اینکار باعث لجبازی کودکان می شود چون داریم به آنها تذکر می دهیم که زودباش...سریع تر دیر شد...به جای اینکه سرعت کودک را برای آماده شدن بیشتر کنید باعث می شویم مخالفت کند.
ج) غذا خوردن،خوابیدن: غذا خوردن،خوابیدن و...به هر حال کودک مانند افراد بزرگسال نمی تواند از نیروی تفکر و حرکت در یک زمان استفاده کند و والدین باید بدانند زمان تفکر و انجام کارها در کودکان به زمان بیشتری نیاز دارد.
3. رشوه ندادن و حذف پاداش کودک لجباز:
اگر کودک برای رسیدن به مطلوب خود چه درست و چه نادرست شروع به گریه کردن و یا داد کشیدن بکند و از این راه بخواهد به خواسته خود برسد و والدینی که به اصطلاح حوصله ندارند با دادن امتیاز (رشوه) به کودک را ساکت می کنند باعث پرورش لجبازی در کودک می شود. پس باید پدر به خصوص مادر از دادن هر گونه رشوه و پاداش به کودک خودداری کند البته تشویق برای کارهای خوب و مثبت کودک با رشوه دادن فرق دارد. تشویق باعث رشد اعمال نیک و حرکت به سوی ترقی می شود. اما باید توجه داشت که تشویق و پاداش باید به اندازه و درخور کار او باشد.
4. عدم توجه و نادیده گرفتن رفتار کودک لجباز:
گاهی بهتر است وقتی فرزندمان شروع به داد و بیداد می کند خیلی خونسرد و بی توجه از کنار مسئله عبور کنیم به طوری که یا متوجه نشده اید و یا موضوع برایتان اهمیتی ندارد.
5. برقراری آرامش و امنیت در خانواده

به هر حال در هر خانواده مسائل و مشکلاتی به وجود می آید که منجر به بحث و گفتگو می شود.والدین باید بدانند که تمام مسائل گره هایی هستند که به وسیله دست باز می شوند یعنی به جای بحث و متهم کردن دیگران آرام و بدون برهم زدن امنیت خانواده به خصوص کودکان مشکلات و مسائل را می توان به راحتی حل کرد به طوری که هم خود و هم دیگران از نوع گفتگوها لذت ببرند.
6. راهنمایی:
آری، اما دخالت خیر!هیچکس از دخالت دیگران در امور زندگی خود احساس رضایت و خشنودی نمی کند پدر و مادر از همان شروع تربیت باید حرکت سودی خود را بر پایه راهنمایی قرار دهند تا کودک بتواند کم کم راه صحیح زیستن را تشخیص دهد. دیگر قابل پذیرش نیست که من: من می گویم اینطور باش من می گویم اینجا نرو...بلکه ارشاد و راهنمایی های خردمندانه و کمک گرفتن از خود کودک در مشکلات می تواند کمک بزرگی باشد.
7. عدم لجبازی والدین
آموزش های عملی به مراتب از آموزش های تئوری موثرتر و آموزنده تر می باشند اگر والدین در حضور بچه ها با یکدیگر لجبازی کنند خیلی راحت و بدون دردسر لجبازی کودکان را به آنها یاد می دهند و بچه ها به طور واضح فیلمی مشاهده می کنند که در آن یکی از والدین با پافشاری دیگری را مجبور به اطاعت از خود می کنند و آنان متوجه می شوند که از این راه می توانند به راحتی به خواسته های خود برسند.
8. حتما سطح اطلاعات خود را درباره هر مرحله از رشد کودک بالا ببرید.

9. نیازهای اصلی و روانشناختی کودک را بشناسید.
10. راه های اصلی و صحیح تغییر رفتار منفی را بشناسید
11. جدا از تحقیر،تهدید،محدودیت و مقایسه کردن کودکتان با دیگران خودداری کنید
12. هیچگاه با پرخاشگری و خشونت با کودکتان صحبت نکنید

13. خواسته هایتان را بسیار شفاف و واضح مطرح کنید
14. اگر متوجه شدید که کودکتان را به اشتباه مورد قضاوت قرار داده اید یا اشتباه او را تنبیه کرده اید از او عذرخواهی کنید و این را بدانید که با این کار هم جرات ورزی کودکتان را بالا می برید یعنی به او یاد می دهید که در برابر اشتباهاتش عذرخواهی کند و این مطلب را به او می رسانید که عذرخواهی کردن ضعیف شدن نیست بلکه قدرتمند شدن است.
15. هیچگاه بلافاصله بعد از این که کودک از لجبازی دست برداشت آرام شد به او جایزه ندهید زیرا با این کار متوجه می شود که اگر لجبازی کنم می توانم جایزه بگیرم
16. فرصت انتخاب دادن در واقع نیاز به استقلال در چارچوب فرزندتان ایجاد کنید به او حق انتخاب غذا از بین چند نوع غذا یا حق انتخاب لباس از بین چند لباس را بدهید تا مانع اجبار او در انتخاب شوید.
17. حفظ آرامش خود:

گرچه رویارویی و تحمل لجبازی کودکان کاری دشوار و عصبی کننده است اما بهتر آن است که در این گونه مواقع خود را کنترل کرده و به جای آنکه هرگونه واکنشی از خود نشان دهید، از 1 تا 10 بشمرید یا یک لیوان آب بنوشید چراکه در غیراینصورت نه تنها مشکل شما حل نمی شود بلکه شدت بیشتری هم پیدا می کند. در ضمن این نکته را هم بدانیم که لجبازی کودکان به هیچ وجه نشانگر کم هوشی آنها یا بد بودن آنها نیست پس آرامش خود را حفظ کنید.
18. آموزش عملی:
بسیاری از والدین به دنبال تکنیک های زیادی برای حل مشکلات خود مانند بحث لجبازی کودکان می باشند تا کودکی ایده آل تربیت کنند. حال آنکه برای داشتن یک کودک ایده آل بهتر است والدین از خود شروع کرده و خود را به فردی ایده آل تبدیل کنند. پس به صورت خودکار و عملی، کودک آنها نیز رفتارهای درست را یاد گرفته و رفتارهای غلط را کنار می گذارد.