زمانی که لکنت زبان کودکی ریشه در روان و اوضاع روحی او، مثل ترس یا اضطراب، داشته باشد کودک می تواند علائم دیگری مثل تغییرات جسمی، تیک عصبی در صورت خصوصا در گوشه چشم و لب، لرزش لب، پلک زدن بیش از حد، تنش در صورت، لرزش بخش های فوقانی بدن، ناامیدی موقع ارتباط برقرار کردن، مکث قبل از شروع صحبت یا حتی امتناع از آن،تکرار مجدد نشان دهد.
برخی از والدین که از فرو نشاندن عصبانیت خود ناتوان هستند با بهانه ها و دلایل من دراوردی "تربیت کردن" کودکان خود را با روش های مختلف تنبیه می کنند. فحاشی، کتک زدن، محرومیت از غذا، بیرون راندن از منزل، حبس در اتاق... می توانند منجر به لکنت زبان شوند.
بیشتر بخوانید
درمان سریع لکنت زبانبه طور معمول خردسالان از صدای حیوانات یا از برخورد با انها وحشت زده می شوند از انجا که نمی توان حیوانات را از محیط کودک دور ساخت بهتر است با بازی های اموزشی مناسب کودکان را به تدریج با صدا و تماس با انها اشنا سازیم این موضوع می تواند یکی از اقدام های مفید مهدکودک ها باشند. یک قانون کلی در مورد ترس وجود دارد ترس مانند سایه است هر گاه از ان فرار کنی به دنبالت می اید و هرگاه به سویش بروی می گریزد. بهتر است اشنایی و تماس با عامل ترس در کودکان به تدریج و طی چند مرحله پلکانی انجام گیرد.
تعداد بسیاری از کودکان را چنین شوخی هایی به لکنت زبان مبتلا می سازند. برای مثال یک نفر ملافه ای روی خود می اندازد و با حرکات روح مانند به سوی کودک می رود از دیگر بازی های ترسناک وسایلی است که در شهر بازی ها وجود دارد.
انداختن کودک در اتاقی تاریک به عنوان تنبیه یا شوخی رفتاری نامناسب است برخی شب ها که برق شهر ناگهان قطع می شود به جای همهمه و به دنبال علت خاموشی گشتن بهتر است ابتدا کودک خود را در اغوش بگیریم روشنایی اتاق او باید طوری باشد که اگر شب هنگام از خواب بیدار شد از تاریکی و سایه ها نهراسد.
شوخی های بعضی از افراد خانواده هنگام ختنه کودک به گونه ای است که او تصور می کند انها می خواهند تمامی عضو تناسلی او را ببرند. پسربچه ها که به این موضوع بسیار حساسند متحمل فشار روانی سنگینی می شوند تا دو دهه پیش علت لکنت بسیاری از کودکان ترس ناشی از ختنه بود ولی خوشبختانه از زمانی که کودکان را در نوزادی ختنه می کنند چنین مشکلی مشاهده نمی شود.
کودک با مشاهده مشاجرات در خانواده علاوه بر وحشت احساس ناامنی خواهد کرد توصیه می شود که اختلافات خود را در حضور کودک مطرح نکنید از نظر کودک چه با او دعوا کنید و چه او ناظر دعوای شما باشد یک مفهوم دارد: احساس ترس و احساس ناامنی.
گفتار بیشتر کودکان هنگام شوق یا اضطراب متغیر می شود. هنگامی که والدین عجول این کودکان کلماتی چون زودباش... عجله دارم... کار دارم... را به زبان می اورند در واقع امنیت گفتاری کودک خود را اشفته می کنند نباید برای گفتار و شنیدار کودک زمان تعیین کرد هنگامی که بزرگ ترها می خواهند با کودک صحبت کنند شایسته است گفتار خود را با ملایمت همراه کنند و به ان کشش و اهنگی کودکانه ببخشند بهترین الگو برای خانواده ها می تواند شیوه گفتار و استاد قصه گو زنده یاد "حمید عاملی" باشد شنیدن گفتاری سریع تر از توان درک کودک با دشواری همراه خواهد بود و به امنیت شنیداری او اسیب می رساند.
بیشتر بخوانید
دسیفاژی
چپ دستی افراد را یک سو برتری نیمکره مغزی نسبت به یکدیگر مشخص می کند اگر نیمکره چپ غالب باشد شخص راست دست می شود و برعکس متأسفانه عده ای نسبت به چپ دستی فرزند واکنشی غیرعادی نشان می دهند انها تلاش می کنند با ترفندهای گوناگون و با وارد اوردن فشار زیاد به کودک او را وادارند تا قلم را با دست راست خود بگیرد چنین رفتاری می تواند چهار علت داشته باشد:
1. چپ دستی فرزند را در شأن خانواده خود نمی دانند.
2. چپ دستی را به عنوان یک مشکل می بینند لذا تلاش می کنند ان را اصلاح کنند.
3. تصور می کنند از انجا که اغلب وسایل برای راست دست ها طراحی شده است پس بهتر است فرزند انها نیز راست دست باشد.
4. عده ای بر این باورند که چپ دستی احساس متفاوت بودن را در کودک ایجاد می کند.
اما فشار روانی که به کودک وارد می اید به این صورت است تا زمانی که والدین حضور ندارند او بر اساس برتری نیمکره مغزی خود مداد رنگی را با دست چپ می گیرد و با ورود و فریاد بی منطق والدین کودک بدون درک علت اعتراض انها مداد رنگی را به دست راست می سپارد به این ترتیب اراده و امنیت نوشتاری او دستخوش هرج ومرج اشفتگی می شود اگر شما یک وعده غذای خود را با دست چپ میل کنید متوجه خواهید شد که کودک در ان وضعیت چه فشاری را باید تحمل کند.
همه کودکان نیازمند حمایت بزرگ ترها هستند و برای کسب ان لازم است نزد انها محبوب باشند (علت بسیاری از شیرین کاری های کودکان محبوبیت است) کودکی که تا دیروز خواستنی و دوست داشتنی بود ناگهان با ورود یک نوزاد به خانواده انها و کشش والدین به سوی این رقیب شکست ناپذیر همه چیز خود را از دست رفته احساس می کند. ریشه حسادت کودکان به نوزاد تازه وارد نیز همین نکته است برای جلوگیری از بروز چنین احساس دردناکی در کودکان باید چند نکته را رعایت کرد.
1. پذیرش یک دوست قبل از ورود نوزاد.کودک خود را اماده پذیرش یک دوست کنید نه رقیب. در این میان نباید میزان توجه شما به کودک اول کم شود دقت داشته باشید که معیار او میزان توجه و علاقه عملی شماست پس سعی نکنید با توضیح دادن او را قانع کنید.
2. مقایسه. بعضی والدین عادت دارند که کودک خود را مرتب با بچه های دیگر مقایسه می کنند این عمل سبب اعمال فشار روانی بر او می شود باید دانست که روح انسان با مقایسه شدن ناسازگار است و در صورت تداوم ضعیف و متزلزل می شود.
3. توجه به دیگران. باید در حضور کودک خود توجه زیادی به بچه های دیگر کرد برخی از والدین برای احترام کسب موقعیت و یا تعارف با تعریف و ستایش مکرر از بچه های دیگر سبب ازار و تحقیر فرزند خود می شوند. انها در بزرگسالی پدر یا مادر خود را خائن تصور خواهند کرد.
بر اساس مطالعات: عواملی که باعث لکنت زبان شده اند اما مادر و پدر مایل به افشای آن نبودند:
- تنبیه بدنی شدید توسط یکی از والدین یا اقوام نزدیک آنها
- ترساندن کودک توسط والدین یا یکی از اقوام
- برانگیختن حس حسادت یک کودک
- مقایسه کردن او با کودکان دیگر
- شرم والدین از بیان واقعه